This is span tag class This is span tag id -->

မင်းခိုင်မြဲ

Tuesday 6 November 2012

"ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကၾကိဳးေပၚမွ ေခၚေ၀ၚမိလုိက္တဲ႕နာမ္စား"


"ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကၾကိဳးေပၚမွ ေခၚေ၀ၚမိလုိက္တဲ႕နာမ္စား"

တုိးတုိးေလးေခၚမိလုိက္တဲ႕ ရင္၀ွက္တမ္း

မွတ္ေက်ာက္တင္စရာမလုိတဲ႕ မွတ္ေက်ာက္ဟာ

ရင္ဘတ္ထဲမွာ အလ်ားျပည့္ အနံျပည့္

ခုန္ေပါက္ေနတဲ႕ Lyric ကဗ်ာတစ္ပုဒ္

ေတာက္စားမိလုိက္တဲ႕အခ်ိန္ဟာ ပလုံဆုိျပီးေတာင္

မျမည္တြန္မိလိုက္တာဟာ အခ်ိအျပည့္ၾကီး /အခ်ိန္အျပည့္ၾကီး

ခံတြင္းေတြ႕သြားတာလား ဒဏ္ရာဟာျပင္းျပင္းရသြားတာလား

ဘာလား ညာလား ဘယ္လား ညာလား

အဲ႕သည္ "လား" ေပါင္းမ်ားစြာထဲမွာ ရွိတယ္

ခင္ဗ်ားအရသာေတြ႕ေနတဲ႕ ေပၚျပဴလာထဲမွာရွိတယ္

ညေနခင္းရဲ႕ ျပတြင္း/ျပတင္းေပါက္ထဲက ရွဳ႕မွ်ာ္ခင္းထဲမွာရွိတယ္

ေမာင္ျမတ္သူရဲ႕ ေျမာင္းျမျမိဳ႕ကုိ ခ်စ္တဲ႕စိတ္ထဲမွာလည္းရွိတယ္

ခင္ဗ်ား ကဗ်ာကုိ  သိတဲ႕ သိမႈထဲမွာရွိတယ္..

ကုိေနျမဲ မိန္းမ ခ်ဳိပိန္းေနာင္ေမးသလုိ

(အဲ႕သည္လုိေျပာရင္ အဆင္ေျပမလား) ဆုိသလုိ

လုိခ်င္လဲလုိမယ္ ပုိခ်င္လဲပုိမယ္ထဲမွာလဲ ပါတယ္      ေဟ့လူ

ဒါဆုိ ေမာင္ခ်ာလီရဲ႕ စပ္ကူးမတ္ကူးကာလထဲမွာရွိအုံးမယ္

လွည္းတန္း-အင္းစိန္လမ္းမေပၚမွာ တစ္ခါတစ္ေလရွိတယ္

ေမာင္ယုပုိင္ရဲ႕ ပထမဦးဆုံး အခ်စ္ကဗ်ာမွာရွိတယ္

ကုန္ကုန္ကုိ လုံလုံ ေျပာရရင္

ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ G mail ထဲမွာ ေမာင္ျမတ္သူေျပာတဲ႕ ဖြဘုတ္ထဲမွာ

ေမာင္ျပည့္မင္းရဲ႕ တကယ္ဆုိျဖစ္တဲ႕သီခ်င္း ထဲမွာ

အခန္းေထာင့္က အံ၀ွက္ထဲမွာ တကၠသုိလ္၀င္တန္းေအာင္စာရင္း ၾကည့္ခ်ိန္ ထဲမွာ

ပင့္တင္လုိက္တဲ႕ ေဟာဒီ႕စကားလုံးေတြထဲမွာ ႏွလုံးသားကုိထုခြဲ

ဂိုဏ္းမကြဲေသးတဲ႕ စစ္တပ္ထဲမယ္လုိ အမ်ဳိးသားအေရးထဲ

အမ်ဳိးသမီးေရးပါ (မပါ) တဲ႕ေျပာသင့္လား မသိ (တသိ) ေျပာမိတဲ႕

ရင္၀ွက္တမ္းရဲ႕အေရးသားဟာ  ထင္ရွဴးပင္တန္းထဲ ဖုိ နဲ႕ မ ဟာ

စိတ္မျငိမ္ လက္မျငိမ္ လုိ႕  နိမ္႕ျပီးေျပာလုိက္မယ္..

ကြ်န္ေတာ္႕ ရင္ဘတ္ထဲက နာမ္စားဟာ "ငယ္"။              ။


                                                                            မင္းခုိင္ျမဲ

Thursday 11 October 2012

စိတ္အေျခအေနျပဇယား/သူ႕အေၾကာင္း


အခန္းထဲျမည္သံေပးျပီး ထြက္လာတဲ႕အရာက
မင္းအားကုန္ေျပးကန္လုိက္တဲ႕ ေဘာလုံးလုိ
သူ႕အေၾကာင္းဟာ မွန္ျပတင္းကုိ ၀င္မွန္ျပီး
သူ႕လွ်ာေပၚက်ကြဲသြားတယ္။
အခုသူ႕အေၾကာင္း အခန္းတံခါးကိုေစာင့္ဖြင့္ျပီး
၀ရံတာက ထုိးပ်ံသြားတယ္
အခုသူ႕အေၾကာင္း ကြာလာလန္ပူျမိဳ႕က
KLCC TOWER ေပၚတက္ေနျပီ
အခုသူဟာ မင္းေရွ႕မွာလွလွၾကီး လႊင့္ေျမာေနတယ္မုိ႕လား
ညနက္နက္ထဲ မင္းေရွ႕မွာတင္ ေပ်ာ္၀င္သြားျပီမုိ႕လား
အခုသူ႕အေၾကာင္း
မင္းမေကာင္းဘူးဆုိတာ သတင္းလုိ အတင္းလုိ႕
အတင္းလႊင့္ သတင္းလႊင့္ေနတယ္။
ဆယ္တန္းဂုဏ္ထူးသုံးဘာသာနဲ႕ ေအာင္တယ္လုိ႕ ညာတဲ႕သူ႕အေၾကာင္း
ရြာထိပ္က ေသာက္ေရကန္လုိ လူ႕အက်ဳိးျပဳေတာ့မယ္ဆုိတဲ႕ သူ႕အေၾကာင္း
သစ္သစ္လြင္လြင္ သစ္ပင္ထေပါက္ႏုိင္တဲ႕ သူ႕အေၾကာင္း
အရမ္းပိန္သြားတယ္ ညအိပ္မေပ်ာ္ရင္ VITAHOMEေသာက္ဆုိတဲ႕
မင္းအမွာေတာ္ပါးသံကုိ သူေမ႕ေနတယ္
မင္းဆြယ္တာေကာင္းေကာင္း ထုိးတတ္တဲ႕အေၾကာင္းကုိ သူမစဥ္းစားမိေတာ့ဘူးတဲ႕
ရုပ္ရွင္ၾကည့္တာႏွစ္သက္ျပီး ယေန႕အထိ ရုပ္ရွင္ရုံမေရာက္ဖူးတဲ႕မင္းကုိေလွာင္ေျပာင္ေနတယ္။
အခုသူ ကီလီမန္ဂ်ာရုိကတဲ႕ ဇာတ္သဘင္ပြဲကုိ ပုိက္ဆံမေပးရတဲ႕ရုံေပါက္က
မင္းကုိ ေစာင့္ကန္သြင္းသြားတယ္
သူဟာ စားပြဲခုံမွာ မင္းကုိထုိင္ခုိင္းျပီး ထထြက္သြားရင္ အေတာ္႕ အေတာ္ၾကာမွ
ျပန္ေရာက္လာတယ္မုိ႕လား
အခုသူ "လွလွၾကီး" ကဗ်ာစာအုပ္ကုိ ဖတ္ေနတယ္
အခု သူ အႏွစ္သက္ဆုံးကလြင့္ေနျခင္းပဲ
အခု သူ စက္ဘီးေလးစီးျပီး ထြက္သြားလုိက္တာ
ေျမာင္းျမသားေသာက္ရူးတစ္ေကာင္နဲ႕ေသာက္ေဖာင္းသြားထုတာျဖစ္မယ္
အခုသူ႕အေၾကာင္းကုိ သူလစ္တာနဲ႕ သူမေကာင္းဘူးဆုိတာ
မင္းေကာင္မေလးကိုေျပာျပလုိက္ လုပ္မယ္ဆုိရင္ လုပ္ရမွဆုိတဲ႕ သူ႕အေၾကာင္း
သူေကာင္းေကာင္းသိတယ္
လြယ္အိတ္ကုိ ပခုံးမွာသုိင္းလြယ္ ဘြဲ႕ရျပီးသားစတုိင္နဲ႕သူ႕အေၾကာင္းကုိ
ယစ္ပလႅင္ေပၚေခါင္းထုိးတင္ျပီး ဓါးနဲ႕ခုတ္လဲ
ပုလႅင္နဲ႕ဓါးမွာ သူ႕မနက္ျဖန္ဟာ ရမၼက္ထန္ျပီး စြဲက်န္တယ္။           ။

PS: အရိပ္အခ်ဳိ႕မုိးေနမယ္ဆုိတာေတာ့ ၀န္ခံပါတယ္ ဆရာတုိ႕ခင္ဗ်ာ..
      ကြ်န္ေတာ္မကြ်မ္းက်င္တဲ႕ဟန္နဲ႕အေရးအသားမုိ႕ပါ။  

                                                                                                 မင္းခုိင္ျမဲ

Sunday 7 October 2012

"ေမာင္းျပန္လာတဲ႕အား/ ခ်စ္လက္စ တုိ႕ မီးဆြဲျခင္း"


ခပ္ျပင္းျပင္းျပစ္လႊတ္လုိက္တဲ႕ ေမာင္းပ်ံဓါးတစ္ေခ်ာင္းလုိ

ျမိဳ႕ျပရဲ႕ လက္တံေပၚမွာ ညက ခပ္တည္တည္မ်က္ႏွာထားနဲ႕

နီယြန္မီးေရာင္စုံေအာက္မွာ ကြ်န္မကုိအပင္းထည့္သြားတယ္

ေကြ႕ေကာက္သြားတဲ႕ ေလာကျမစ္ ကုိ တုိင္းထြာျပီး

ကုိယ့္ၾကမၼာနဲ႕ကိုယ့္ကုိ ေတာက္ခတ္ ဆဲေရးခံလုိက္ရတာပဲ။


အိပ္ေရးပ်က္ေနတဲ႕ခုႏွစ္က အထက္စီးဆန္ဆန္ေပၚလြင္ျပီး

အခန္းက်ဥ္ထဲ စကားလုံးကုိသပ္ပင္းထားတယ္

တင္စားမိလုိက္တဲ႕ အရာက မီးစတစ္ဖက္ ေရမွဳတ္ၾကီးတစ္ဖက္နဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္ျပီးစီး၀င္တယ္

သက္ရွိကုိ သက္မဲ႕ျပသလုိမ်ဳိး အဲ႕သည္လုိဂုိေလးထဲ ရွင္ကရွိတယ္

ၾကားနားၾကီးမွားျပီး နားၾကားၾကီးမမွားလုိက္နဲ႕

ေလာင္းထည္႕ခံလုိက္တဲ႕ ၾကက္သီး တစ္ျဖန္းျဖန္းဟာ

ေမွာက္ခ်င္ပင္မယ့္ သြန္လုိ႕မရ သြန္ခ်င္ပင္မယ့္ ေမွာက္လုိ႕မရနဲ႕

ခႏၶာကုိယ္ဟာ ရွင္ျပဳသမွ်ႏုရတုန္းကလုိ အာစီးခံလုိက္ရတာပဲ

ဘာကုိမွျဖတ္မေကြ႕ေသးပဲ တန္းတန္းၾကီးလႊတ္ေျပးမိတဲ႕အခ်ိန္

ကုိယ္ယုန္ကေတာင္ဘက္အေျပး ကုိယ္ေခြးကေျမာက္ဘက္အလုိက္ပဲ။

ေထာက္ခနဲပြင့္လာ တဲ႕ေမာင္းျပန္ဓါးဟာ  အဲ႕ဒီ၀တ္လႊာကုိစားျပီး ျပန္အန္ထုတ္သြားတယ္

ခံတြင္းထဲငုံထားတဲ႕ ေျမြဟာ  အထီးျဖစ္လုိက္ အမျဖစ္လုိက္နဲ႕

ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ မိတ္လုိက္မိရတာလဲ အခါခါေပါ့။



ေလာကအုိးကုိ ယမ္းအျပည့္ထည္႕ျပီး မီးညွိေပးလုိက္တာပဲ

ၾကည္ထုိးေမာင္းတင္ထားတဲ႕ ေသနတ္ကုိ ပါးစပ္မွ ေတ႕ျပီးေမာင္းျဖဳတ္ခ်


စိတ္ခုခုသြားတဲ႕  ညကုိ ခက္ခက္ ထုတ္ဖုိ႕

ရွင့္ကုိ အျပီးတစ္ခါထဲေမးခဲ႕လုိက္မယ္

အခ်စ္လြန္တုိင္း အမုန္းလြန္တာ သိပ္ေကာင္းလြန္းတဲ႕အရသာလား

သူ႕မွာလည္းေမာင္းျပန္လာတဲ႕အားနဲ႕ကြ်န္မရဲ႕ေရးလက္စမွာလည္း

ေလာင္မီးဆြဲလက္စနဲ႕ ျခံထဲကပ်ဳိးခင္းဟာ စုိက္လုိ႕ေကာင္းျပီး တူးဆြေပါင္းသင္ လုိ႕ေကာင္းတုန္း။


                                                                    မင္းခုိင္ျမဲ

Tuesday 4 September 2012

"ခုိင္ျမဲ ဖတ္ဖုိ႕ကဗ်ာတစ္ပုဒ္"

တစ္စုံတစ္ရာကုိ လွဳပ္ကုိင္ဖုိ တစ္စုံတစ္ရာလုိတယ္"ခုိင္ျမဲ"

တစ္စုံတစ္ခုကုိမ်ားမ်က္ကြယ္ျပဳခဲ႕ရင္ တစ္စုံတစ္ရာနဲ႕လြဲအုံးမွာလား

ေနာက္ၾကည့္မွန္ထဲက သမုိင္းကုိျဖဲၾကည့္လုိ႕ေတာ့

အာသာၾကမ္းၾကမ္းကုိပဲ ခံတြင္းေတြ႕ဖုိ႕ရွိတယ္

ေရာက္ရွိေနတဲ႕အရပ္က စကၠန္႕တံေပၚမွာ

ေတြ႕ရွိေနတဲ႕တြက္စာက စုံ တစ္လွည့္ မ တစ္လွည္႕

တစ္စုံတစ္ရာတစ္လွည့္ တစ္စုံတစ္ခုတစ္လွည္႕

ရပ္ေစာင့္ေနတာခ်စ္သူ တင္နင္းမိေနတာ မိသားစု

ဘယ္လုိမ်ားထြင္းထုခ်င္သလဲ"ခုိင္ျမဲ"

ငုိသံပါေနတဲ႕ႏွလုံးသားရယ္ ငယ္သံပါေနတဲ႕မနက္ျဖန္ရယ္

တစ္ဖက္ထဲတီးေနတဲ႕လက္ခုပ္ေလးရယ္ သက္ျပင္းခ်ေနတဲ႕ "ေအး"အရိပ္ရယ္

ကဲ..ေမာင္ခုိင္ျမဲ

ထပ်ံေနတဲ႕ေရအုိင္နဲ႕ ေကာက္ေကြ႕စြာ အတည္ျပဳေနတဲ႕

ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ ဘယ္လုိေစာင္ထူထူဆြဲျခဳံေပးမလဲ

ဘယ္လုိေတးသြားနဲ႕ ကခုန္မလဲ..။                ။

သိထားရမွာက

တစ္စုံတစ္ရာတစ္လွည့္ တစ္စုံတစ္ခုတစ္လွည္႕။

တစ္စုံတစ္ခုတစ္လွည့္ တစ္စုံတစ္ရာတစ္လွည္႕။



  •                                                                                      မင္းခုိင္ျမဲ

Wednesday 15 August 2012

"ေကာက္ေၾကာင္း"


မနက္ျဖန္ရဲ႕ အာရုံဦးကုိဖြာရွဳိက္မိတုိင္း

စကားလုံးၾကမ္းၾကမ္းေတြက ေဘာ့လ္ပင္နဲ့စာရြက္နဲ႕ ေသခ်ာခဲ့ပါတယ္..

သုံမွဳန္ေနတဲ႕ ျမစ္တစ္စင္းဟာ ႏွဳတ္ခမ္းတင္းတင္းေစ႕လုိ႕

ရပ္ေနၾကမွတ္တုိင္မွာ ဆင္းတယ္ ။

ေဟာ...

ေသာက္လက္စေဆးျပင္းလိပ္က ႏွဳတ္ခမ္းကခုန္ထြက္သြားျပီ

ကဗ်ာတစ္အုပ္စာအလြမ္းက ေျခခ်ိတ္မထုိင္ပဲ ေငြ႕အသက္အခ်ဳိ႕ကုိ အစားမွားတယ္

အလြတ္ၾကီးက်လာတဲ႕ နံရံဟာ ကုိယ္ေခါင္းတုိက္မိလုိ႕ရယ္သံေပးတယ္ "ထင္ပါ႕"

ကန္ခ်က္ျပင္းျပင္းနဲ႕ထုိးကေလာ္လုိက္တဲ႕ ကုိင္းဖ်ားမွာ

ကုိယ္ဟာအေလအလြင့္သိပ္မ်ားတဲ႕ ေလယူေလသိမ္းကုိမွ ငါးမွ်ားခ်င္တဲ႕ေကာင္

အားမနားပါးမနာနဲ႕ "အားနာလုိက္တာတဲ ့"

ခ်ိန္သားကုိက္မထားတဲ႕ အလင္းေဖ်ာ႕ၾကိဳးက

ေထာင္႕လုိက္ ေတာက္ခနဲပ်က္က်သြားတယ္

အင္းစိန္လမ္းမၾကီးကေတာ့ ထင္းေနေအာင္လင္းေနတာပဲ။

မေတာ္တေရာ္ အေလးခ်ိန္ကုိထမ္းလုိ႕ ရွဳမိတဲ႕ေလပါ

မေတာ္မတရားပင္ပန္းသြားတယ္

ျပစ္တင္သြားတဲ႕ ပုဒ္မဟာ မတူညီႏုိင္တဲ႕သေဘာ

အရမ္းကေရာလြင့္လာတဲ႕ ဓါးအက်ဳိးတစ္ေခ်ာင္း

တင္းေနရာကျပတ္ထြက္လာတဲ႕ သံၾကိဳးတစ္စ

ရင္ဘတ္ထဲေဆာင့္ေၾကာင့္၀င္ေပါက္ကြဲတဲ႕ မီးေတာင္တစ္လုံး

သူလုိကုိယ္လုိ မဟုတ္တဲ႕ စိတၱဇဟာ  ေနလုိလလုိထြန္းလင္းတယ္။                  ။

                                                                                             မင္းခုိင္ျမဲ

Saturday 11 August 2012

"ေ၀ါဟာရမ်ားႏွင့္ကစားျခင္း"/"မွန္ထဲကတိမ္ကုိ စားသုံးျခင္း"


ေတာင္ကုိထမ္းျပီး ဓါးသြားေပၚလမ္းေလွ်ာက္ဖုိ႕

စိတ္တစ္ခုပဲ လုိတယ္

လွ်ာေပၚတင္မိလုိက္တဲ႕ ရနံက

ဘာလုိ႕ဒီေလာက္ အရသာရွိသြားတာလဲ ေတြးလုိ႕ကုိမရဘူး

သမုိင္းထဲေဖ်ာ္ထည့္မိလုိက္တဲ႕ လက္က်န္ဟာ

အရွိန္လြန္ေမာင္းမိတဲ႕ လုိင္းကား

ေရခ်ိန္အမွန္ကုိေက်ာ္လြန္သြားတဲ႕ ယစ္ထုပ္တစ္ေယာက္

ေမာ္ဒန္ပန္းခ်ီကားနဲ႕ တိမ္လိုလူပဲ။

ေရာင္းရမ္းေနတဲ႕ ေမတၱာတရားမွာ

ျပိဳက်လာတဲ႕မုိးက လက္ခုပ္ထဲမွာအုိင္လုိ႕

အဲ႕ဒီေန႕စြဲထဲ အလြမ္းကုိသေရာ္ျပီး

မီးျမိဳက္ထည့္လုိက္တယ္

ေရစီးေၾကာင္းထဲေမ်ာသြားတဲ႕ တိမ္မွာထင္ရာကုိတံဆိပ္ကပ္ျပီး

လက္ခုပ္သံဟာ  လန္႕ဖ်န္႕ျပီးထပ်ံတယ္

ေခ်ာင္းထဲေရကူးေနတဲ႕ငွက္ကုိ မုိးေပၚပ်ံေနတဲ႕ငါးကထုိးသုတ္တဲ႕အခ်ိန္

ေ၀ါဟာရတစ္ခုနဲ႕လင္လုိမယားလုိရန္ျဖစ္ျပီပဲ။

                                                                                   မင္းခုိင္ျမဲ 
                                                                     စာပြင့္လႊာမဂၢဇင္း၊ၾသဂုတ္လ၊၂၀၀၁၂၊မေလးရွား                   

Friday 6 July 2012

"ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ၊ ဘာသာစကားကဗ်ာနဲ႕ယေန႕ ျမန္မာကဗ်ာဆိုင္ရာ ျပႆနာ"

ဟိုတေလာက ရန္ကုန္ကလာတဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႕ ဘန္ေကာက္မွာ ဆံုျဖစ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲ့ဒီက်မွ မိတ္ေဆြျဖစ္ၾကတာ။ အရင္က မဆံုဖူးဘူး။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က မိတ္ဆက္ေပးလို႕ သူနဲ႕ စကားစျမည္ ေျပာရင္း ခင္သြားတာ။ သူက ကၽြန္ေတာ့ ကဗ်ာေတြကို ဖတ္ဖူးေၾကာင္းေျပာျပီး  စာအုပ္အသစ္ ထြက္ဖို႕ရွိသလားလို႕ေမးပါတယ္။စာအုပ္ထုတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္က ေျပာေတာ့ LP ေတြပဲလားလို႕ သူက ထပ္ေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရုတ္တရက္ ဘာျပန္ေျဖရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီေနာက္ပိုင္း ေရးျဖစ္တာေတြပါ လို႕ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
     ဒါ ပထမဆံုး အေတြ႕အၾကံဳေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ အရင္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာကို LP နဲ႕တြဲျပီး ေျပတာ ၾကားဖူးတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္အဲသလုိေျပာႏိုင္ ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္သလဲ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ စိတ္၀င္စားမိတယ္။ အခုဒီ စာတမ္းကို ေရးဖို႕ ၾကိဳးစားခဲ့တာကလည္း ကေန႕ျမန္မာကဗ်ာရဲ႕ ျပႆနာ လို႕ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တဲ့ တခ်ိဳ႕ အေၾကာင္းအရာေလးေတြ ေဆြးေႏြးၾကည့္ခ်င္လို႕ပါ။ လူတိုင္းက ျပႆနာလို႕ ျမင္တဲ့ အရာေတြ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မယ္။ ဟုတ္ခ်င္လည္း ဟုတ္မယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ျပသာနာရယ္လုိ႕ ျမင္မိတာေတြပဲေပ့ါ။

ပို႕စ္ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ

     ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာဟာ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္နစ္ဇင္မ္နဲ႕ တိုက္ရိုက္ပတ္သက္တဲ့ ကဗ်ာျဖစ္ျပီး ဒုတိယ ကမၻာစစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အေထြေထြေသာ စမ္းသပ္မွဳအေျခခံ ကဗ်ာလမ္းေၾကာင္းေတြ ကို ျခံဳငံုေခၚေ၀ၚတဲ့ စကားလံုးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ နစ္ဇင္မ္နဲ႕ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာကို ခ်ိတ္ထားတဲ့ သာ့ခ်က္စကားလံုး အခ်ိဳ႕ကို ေ၀ဖန္ေရးဆရာ ဖရက္ဒရစ္ ဂ်ိမ္ဆမ္ ဆီက ငွားယူသံုးစြဲပါမယ္။ “၁၉ ရာစု ရိုမန္တစ္စစ္ဇင္မ္နဲ႕ ၂၀ ရာစုအေစာပုိင္း ေမာ္ဒန္နစ္ဇင္မ္တို႕ကေန စြန္႕ခြာခြဲထြက္ျခင္း” “ရသေဗဒဆိုင္ရာ အမ်ား ၾကိဳက္ျဖစ္ေရး အယူအဆ" “(အေတြးနဲ႕ခံစားခ်က္) ဖြင့္ဟမွဳကို ဖ်ဥ္ယူျခင္း” “လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္လိုေသာ အာသီသ ခ်ိနဲ႕ လာျခင္း ” “ဘူဇြာအတၱ အဆံုးသတ္မွဳ” “ေပ်ာက္ကြယ္ျပီးေသာ ပံုသ႑ာန္မ်ားကို(ေနရာစံုမွ ရယူေမႊေႏွာက္ျခင္းအားျဖင့္) တုပျခင္း” စတဲ့ စကားလံုးေတြျဖစ္တယ္။ ဒီေနရာမွာ “(အေတြးနဲ႕ခံစားခ်က္) ဖြင့္ဟမွဳကို ဖ်ဥ္ယူျခင္း” ဆိုတာက စားသံုးသူ၀ယ္ယူမွဳအေျချပဳ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္အတြင္း တသီးပုဂၢလ အတၱ ေပ်ာက္ဆံုးျခင္းရဲ႕လကၡဏာျဖစ္ျပီး ကိုလိုနီ ၀ါဒ နဲ႕ဗဟို ခ်ဳပ္ကိုင္မွဳစံနစ္တို႕ က်ဆံုးျခင္း ကို ေရာင္ျပန္ဟပ္တဲ့ “ေရးသားသူ ေသဆံုးျခင္း” အယူအဆကိုလည္း ပံ့ပိုးပါတယ္။ “ရသေဗဒ ဆိုင္ရာအမ်ားၾကိဳက္ေရး” အယူအဆကေတာ့“အေရးဘာသာစကား” အေပၚ လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ အႏိုင္ယူလာတဲ့ လူထုဆက္သြယ္ေရး ပံုစံအသစ္ေတြကို ရည္ညႊန္းပါတယ္။
      ဂ်ိမ္ဆမ္ရဲ႕အဆိုကို ဆန္႕က်င္ေဆြးေႏြးၾကတာေတြလဲရွိပါတယ္။ အဲဒီ ျငင္းခုံသူေတြက ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ နစ္ဇင္မ္ဟာရိုမန္တစ္စစ္ဇင္နဲ႕ ေမာ္ဒန္နစ္ဇင္တို႕ကေန ခြဲထြက္လာတာမဟုတ္။ စန္႕ထြက္ လာတာ သာျဖစ္တယ္လို႕ဆိုတယ္။ ဂ်ိမ္ဆမ္ေျပာတဲ့ (ေနရာစံုမွ ရယူေမႊေႏွာက္ျခင္း အားျဖင့္)  တုပျခင္း ( Pastiche ေပ့ါ။ Me’langeလို႕ေခၚတာလဲ ေတြ႕ဖူးတယ္။) ဟာ ေမာ္ဒန္နစ္စ္ေတြသံုးတဲ့ collage ကေန  ဆက္လက္ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္လာတာ ျဖစ္တယ္လုိ႕ ဆိုၾကတယ္။ သူတို႕ေပးတဲ့ဥပမာတစ္ခုက ဂၽြန္အက္ရွ္ဘရီရဲ႕ ကဗ်ာ ဟာ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ ေမာ္ဒန္နစ္(စ) ရိုမန္တစ္ ကဗ်ာဆရာေ၀ါေလ့စ္ စတီဗင္န္၊မာ္ဒန္နစ္(စ)ၾသဂတ္စတန္ ကဗ်ာဆရာ ဒဗ္လ်ဴအိပ္ခ်္ ေအာ္ဒင္န္နဲ႕ ၿပင္သစ္ အာဗြန္ဂါ့ စာေရးဆရာေရမြန္ရူးဆဲလ္ တို႕ရဲ႕လႊမ္းမိုးမွဳကို ခံရတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုေထာက္ျပၾကတယ္။ ၾသဂတ္စတန္ (Augustan)ဆိုတာကေတာ့ ေသသပ္လြန္းျပီး ဂႏၱ၀င္ေျမာက္တယ္လို႕ စာေပသမိုင္းမွာ လက္ခံထားတဲ့ ၁၇ ရာစုနဲ႕ ၁၈ ရာစု အဂၤလိပ္စာေပပံုစံတစ္မ်ိဳးနဲ႕ ဆက္ႏႊယ္ေနတာကို ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ကဗ်ာဆရာ အလက္ဇႏၵားပုပ္၊ကဗ်ာဆရာ ဂ်ိဳးဇက္ အက္ဒီဆန္ နဲ႕ ၀တၳဳေရးဆရာ ဂၽြန္နသန္ဆြစ္ဖ္ တို႕ဟာ ၾသဂတ္စတန္  စာေပသမိုင္းမွာ ထင္ရွားသူေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။ Postmodern American Poetry စာအုပ္ကို တည္းျဖတ္စီစဥ္သူ အေမရိကန္ ကဗ်ာဆရာ ေပါလ္ဟူးဗားကေတာ့ အက္ဇရာေပါင္းဒ္ရဲ႕ Cantos မွာ ေတြ႕ရတဲ့ ကဗ်ာေရးသားပံု အေျပာင္းအလဲ၊ ျပီးေတာ့ ဘာသာစကား ကဗ်ာ ဆိုက္ေရာက္ လာျခင္းတို႕နဲ႕ အတူ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ နစ္ဇင္မ္ဟာပံုသ႑ာန္လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုတည္းမဟုတ္ပဲ ပင္မေရစီး ရဲ႕အယူ၀ါဒ ကို တြန္းလွန္ဖို႕ အားထုတ္တဲ့ ဆက္လက္ေပၚေပါက္ဆဲ ျဖစ္စဥ္တစ္ရပ္လို႕ သူ႕အမွာစာမွာ ဆိုထား တယ္။ သူ႕စကားအတိုင္းပဲ အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာေျမာက္မ်ား စြာေသာကဗ်ာလမ္းေၾကာင္း၊ ကဗ်ာလွဳပ္ရွားမွဳ၊ ကဗ်ာဂိုဏ္းေတြ ပါ၀င္ျပီးဘာသာစကား ကဗ်ာက အဲ့ဒီ အေထြေထြ ေသာ ကဗ်ာလွဳပ္ရွားမွဳေတြ အနက္က တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ျမန္မာကဗ်ာ

      ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာရွိသလားဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ရွိတယ္လို႕ပဲ  ေျဖမယ္။ ဂ်ိမ္ဆမ္ရဲ႕ ေသာ့ခ်က္စကားလံုးေတြနဲ႕ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္ရင္လည္းရတယ္။ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ အေမရိကန္ ကဗ်ာနဲ႕ ျဖစ္စဥ္ျခင္းမတူေပမယ့္ ျမန္မာကဗ်ာရွဳခင္းမွာ သူ႕နည္းသူ႕ဟန္နဲ႕ေပၚေပါက္လာတဲ့ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာရွိပါတယ္။ ျပင္သစ္မွာဆိုလည္း ပိုစ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ေပၚေပါက္လာပံုက ပို႕စ္ေမာ္ဒန္အေမရိကန္ ကဗ်ာနဲ႕မတူပါဘူး။ ၁၉၁၆ နဲ႕ ၁၉၃၀ အတြင္း ပင္သစ္မွာ ၾသဇာၾကီးခဲ့တာက ဒါဒါနဲ႕ဆူရီယယ္လစ္(စ္) ကဗ်ာဆရာေတြ (လူ၀ီ အာရဂြန္၊ အန္တိုနင္အားတိုး၊ အန္းဒေရး ဘရက္တြန္း၊ ကေလာ့ကဟြန္း အစရွိသျဖင့္.. )ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္မတိုင္ခင္နဲ့ စစ္အတြင္းကာလေတြမွာလည္း ဆူရီယယ္လစ္ဇင္မ္ အားေကာင္းေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္စစ္ေၾကာင့္ ျပင္သစ္ကဗ်ာမွာ အေျပာင္းအလဲေတြ ေပၚခဲ့ တယ္။ အသက္အငယ္ဆံုး ဆူရီယယ္လစ္(စ္)ကဗ်ာဆရာ ရေနးရွားက သူ႕ကဗ်ာေရးဟန္ေတြကို စတင္ေျပာင္းလာတယ္။ အခ်စ္ကဗ်ာကေန တာ္လွန္ေရးကဗ်ာေတြ အထိကဗ်ာပံုစံနဲ႕ အေၾကာင္းအရာ မ်ိဳးစံုကို စမ္းသပ္ေရးသားလာခဲ့တယ္။ ဒီကာလမွာ ျပင္သစ္ကို ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်လာတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္း ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ အသြင္ကြဲ ကဗ်ာပံုစံေတြကလည္း ေနရာရလာတယ္။ဥပမာအားျဖင့္ ကဗ်ာဆရာ အက္ဒ္မြန္႕ဂ်ာ ဘဲဟာ လူသားရဲ႕ အက်င့္စာရိတၱကို မးခြန္းထုတ္တာ၊ အျခား တစ္ပါးႏိုင္ငံမွာ လာေရာက္ အေျခခ်သူေတြရဲ႕ လူမွဳေရး အေတြ႕ အၾကံဳစတာေတြကိုအေျခခံျပီး ဒိုင္ယာေလာ့ဂ်စ္ ကဗ်ာပံုစံကို ေရးခဲ့တယ္။ ဒိုင္ယာေလာ့ဂ်စ္ (Dialogic) ဆိုတာကေတာ့ ရုရွား ဒႆန ပညာရွင္ မစ္ေခးလ္ဘက္ခ္တင္ရဲ႕စာေပသီအိုရီထဲက အယူအဆတစ္ရပ္ျဖစ္ျပီး ဒိုင္ယာေလာ့ဂ်စ္ စာေပလက္ရာတစ္ခု (Dialogic Work) ဟာ အျခားေသာ စာေရးသူေတြ၊ အျခားေသာ စာေပလက္ရာေတြနဲ႕ စဥ္ဆက္မျပတ္ ဒိုင္ယာေလာ့ျပဳျခင္းကို သယ္ေဆာင္ ထားတဲ့လက္ရာလို႕ ဒီေနရာမွာ အၾကမ္း ဖ်ဥ္းေျပာခဲ့ပါရေစ။
      အဲဒီကမွ အန္းဒေရး ဘရက္တြန္း ကြယ္လြန္ျပီးေနာက္ပိုင္း ၁၉၄၆နဲ႕၁၉၆၆ခုနွစ္အတြင္းမွာ ျပင္သစ္ကဗ်ာဟာ  စမ္းသပ္ကဗ်ာဖက္ကို ယိမ္းလာခဲ့တယ္။ စာဖတ္သူရဲ႕ပါ၀င္မွဳ အခန္း က႑ ကို ျမွင့္တင္ျပီး ကဗ်ာေရးသူရဲ႕ ၾသဇာၾကီးစိုးမွဳကို ေလ်ာ့ခ် တဲ့ပံုစံေတြ ေရးလာၾကတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ စကားလံုးနဲ႕ ဘာသာ စကားရဲ႕ အသား သေဘာကိုပရိုဂရမ္ေတြထဲ ထည့္သြင္းစမ္းသပ္တဲ့ OULIPO ကဗ်ာ အမ်ိဳးအစားဟာ ၁၉၆၀ မွာ ေပၚလာခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာပိုစ့္ ေမာ္ဒန္ ျပင္သစ္ကဗ်ာ စေနျပီလို႕ ဆိုႏိုင္တယ္။ ၁၉၆၇ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျပင္သစ္ကဗ်ာက ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ နစ္ဇင္မ္ဖက္ကို လံုးလံုး လ်ား လ်ားေရာက္လာျပီး ပို႕စ္ေမာ္ဒန္အေမရိကန္ကဗ်ာ နဲ႕လည္းဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ပံု တူညီလာ ခဲ့တယ္။ အန္းမရီ အာလ္ဘီယက္တို႕၊ ကေလာ့ရိုေယးဟြားေနာ့ တို႕ဟာ ဘာသာစကားရဲ႕ ‘ရုပ္’ ျဖစ္မွဳ သေဘာကို ေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္လာၾကတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ ကဗ်ာေတြဟာ ဘာသာစကားကဗ်ာနဲ႕ ကဗ်ာ အယူအဆမွာ ဆက္ႏြယ္လာ သလို အေမရိကန္ ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႕ လူခ်င္းလည္း ဆက္သြယ္မွဳေတြ ရွိလာၾကတယ္။
     ျမန္မာကဗ်ာဖက္ကို ျပန္သြားရရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း သရဖူမဂၢဇင္းကာလ(၁၉၉၀မ်ား) မွာကတည္းက ပို႕စ္ေမာ္ဒန္စာေပနဲ႕ကဗ်ာကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ ေျပာဆိုေဆြးေႏြး ခဲ့ၾက ပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေျခခံ သေဘာတရား(Principle)အပိုင္းမွာ ရွုပ္ေထြးေနေသးတာ ေတြ႕ခဲ့ရ သလို၊ ေရးသားဖန္တီးမွဳ (Practice) အပိုင္းမွာက်ေတာ့လည္း ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ အေျခခံ သေဘာ တရား ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ထည့္သြင္း စမ္းသပ္ႏိုင္ခဲ့တာမဟုတ္ပဲ ကဗ်ာေတြထဲမွာရိုမန္ တစ္ေက်ာရိုးၾကီးတစ္ေငါေငါဆိုတာလို သိသိသာသာ ထိုးေထာင္ထြက္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာေဇယ်ာလင္း က ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ အေမရိကန္ ကဗ်ာ အေရးအသားေတြနဲ႕ နိင္ငံတကာပို႕စ္ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာ အေၾကာင္းေတြ ေရးသားလာရာကစျပီး အခုဆို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာရွိေနျပီလို႕ ကၽြန္ေတာ္ယူဆပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေျခခံ သေဘာတရားကိုလည္းနားလည္၊ ဖန္တီးမွဳအပိုင္းမွာလည္း အေျခခံ သေဘာ တရား နဲ႕ ေရွ႕ေနာက္ညီညြတ္တယ္လို႕ ေျပာလို႕ရတာက ကဗ်ာဆရာ အနည္းငယ္ မွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခုရွိတာ က ေစာေစာကေျပာသလို ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ျမန္မာကဗ်ာရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ေတြဟာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စ၊ု ျပင္သစ္တို႕နဲ႕မတူတာေတြရွိတယ္။ ဖြင့္ဟမွဳကို ဖ်ဥ္ယူတာတို႕၊ တစ္သီး ပုဂၢလ အတၱကို ျဖိဳခ်တာတို႕မွာတူျပီး ခ်ဳပ္ကိုင္လႊမ္းမိုးမွဳ သို႕မဟုတ္ ပါ၀ါကို ကိုင္တြယ္ တဲ့ေနရာမွာေတာ့ သေဘာသဘာ၀ ကြာျခားပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုလို အ၀လြန္ သူ ေတြေပါမ်ားတာတို႕ ၀ယ္ယူ စားသံုးမွဳ၀ါဒၾကီးစိုး တာတို႕ နယ္ခ်ဲ႕စံနစ္ကို အျခား နည္းနဲ႕ က်င့္သံုးလာတဲ့ အစိုးရမ်ိဳး ရွိေနတာ တို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီမွာ မရွိေပမယ့္၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးနဲ႕ ပညာေရးအပါအ၀င္အျခားေသာ က ႑ေတြမွာပါ ခ်ဳပ္ကိုင္ လႊမ္းမိုးမွဳ႕ေတြကေတာ့ ေတာက္ေလွ်ာက္ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရည္ညႊန္းလိုတဲ့ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္စ္ျမန္မာ ကဗ်ာမွာ အဲ့ဒါေတြကို ကိုင္တြယ္ေရးသားတာကို အထင္အရွားနဲ႕ က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္း ေတြ႕နိင္ပါတယ္။

ဘာသာစကားကဗ်ာနဲ႕ ေဇယ်ာလင္း ဆန္မွဳ
      ဘာသာစကားကဗ်ာဟာ ၁၉၇၀ ႏွစ္မ်ားရဲ႕ေႏွာင္းပိုင္းကာလမွာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အတြင္း ေပၚေပါက္လာခဲ့ျပီး ေရွ႕တန္းက ပါ၀င္ေရးသားသူ ဘရုစ္ အန္းဒရူးစ္နဲ႕ ခ်ားလ္စ္ ဘန္းစတိုင္းန္ တို႕ရဲ႕ ကဗ်ာဂ်ာနယ္ L=A=N=G=U=A=G=E ကို အစြဲျပဳလို႕ “L=A=N=G=U=A=G=E Poetry”  “Language Poetry” စတဲ့ နံမယ္ေတြနဲ႕ လူသိမ်ား လာခဲ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ “Minimalism of Language” “Language Writing” “Language Centered Poetry” “Non Referential Formalism” စတဲ့ အေခၚအေ၀ၚေတြ ရွိခဲ့သလို ရြန္ဆီး လီးမန္း က သူ႕ရဲ႕ ကဗ်ာေရးသားမွဳလုပ္ငန္းစဥ္ကို The New Sentence လို႕ အမည္တပ္ ခဲ့ပါ တယ္။ ဒီကဗ်ာလွဳပ္ရွားမွဳမွာ ပါ၀င္တဲ့ကဗ်ာဆရာေတြဟာ အေျခခံသေဘာ တရား နီးစပ္တာ၊ ဆင္တူတာ ရွိေပမယ့္ ဖန္တီးေရးသားပံုနဲ႔ ကိုင္တြယ္တဲ႔အေႀကာင္းအရာ နယ္ပယ္ေတြကြာ ပါတယ္။ ဘာသာစကား ကဗ်ာဆိုတဲ့ စကားလံုးအေပၚမွာ ၄င္းတို႕ကိုယ္တိုင္ ဘ၀င္ မက်ေၾကာင္းနဲ႕ လူအမ်ားက မိမိတို႕ကို အုပ္စုဖြဲ႕တယ္လို႕ အတင္းသမုတ္ၾကတာကို မႏွစ္ျမိဳ႕ ေၾကာင္း ခ်ားလ္စ္ ဘန္းစတုိင္းန္နဲ႕ ေဘာ့ဘ္ပရဲလ္မန္ တို႕က လူသိရွင္ၾကား ေျပာၾကား ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ရြန္ဆီးလီးမန္းက ကဗ်ာဆရာ ၉ ဦးပါ၀င္တဲ့ “The Dwelling Place” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ကို တည္းျဖတ္ေတာ့ ‘ အုပ္စုတစ္စု’ ကို ကိုယ္စားျပဳတာမဟုတ္၊ “တိမ္းညြတ္မွဳ တူျခင္း” ကိုသာအေျခခံပါတယ္ လို႕ အမွာ စာမွာ ေရးခဲ့ပါတယ္။ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကေန႕အခါမွာ ဘာသာစကားကဗ်ာ ဆိုတဲ့ အေခၚအေ၀ၚကေတာ့ ကဗ်ာသမိုင္းမွာ တြင္ ခဲ့ျပီျဖစ္ သလို၊ ဘာသာ စကားကဗ်ာရဲ႕ အေျခခံ သေဘာ တရား ဆိုျပီး အခိုင္အမာျဖစ္လာတဲ့ ကဗ်ာဆိုင္ရာ အယူအဆေတြ အေရးအသား ေတြလဲ ႏိုင္ငံတကာကဗ်ာ ေလာကမွာ ရွိခဲ့ပါျပီ။
      ျမန္မာကဗ်ာေလာကမွာေကာ ဘာသာစကားကဗ်ာဆိုတာရွိသလား။ ရွိရင္ဘယ္သူေတြေရး ၾကပါသလဲ။ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အေျဖကေတာ့ ျမန္မာကဗ်ာေလာကမွာဘာသာ စကားကဗ်ာရဲ႕ အခိုင္အမာျဖစ္ျပီးသား အေျခခံသေဘာတရားေတြကို ရာႏွဳန္းျပည့္ ထည့္သြင္း ေရးသားသူမရွိဖူးေသးပါဘူး။ ဘာသာစကားကဗ်ာနဲ႕ အနည္းနဲ႕အမ်ားဆိုသလို ျငိစြန္းဆက္  ႏြယ္မွဳရွိတဲ့ ကဗ်ာမ်ိဳးေရးသူ အနည္းငယ္ပဲ ရွိပါတယ္ လို႕ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီ ကဗ်ာဆရာ  တြကေတာ့  ေဇယ်ာလင္း၊ မိုးေ၀း၊ေအာင္ျပည့္စံု၊ လူဆန္း၊ ေမာင္ယုပိုင္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ကဗ်ာေတြနဲ႕ဘာသာစကားကဗ်ာ ျငိစြန္း ဆက္ႏႊယ္မွဳ ဒီဂရီေတြက်ေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ကြာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ဦးတည္း သေဘာအရ ေျပာရရင္ ေဇယ်ာလင္းရဲ႕ ကဗ်ာေတြမွာ ဘာသာစကားကဗ်ာရဲ႕ အေျခခံသေဘာ ကို အမ်ားဆံုးေတြ႕ရျပီး မိုးေ၀း ရဲ႕ ၂၀၀၀ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း လက္ရာေတြမွာလဲ ဘာသာ စကား ကဗ်ာရဲ႕ အေျခခံသေဘာကို ေတြ႕ခဲ့ရ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ ေနာက္ပိုင္း လက္ရာေတြ မွာ ေတာ့ ဒါကို ေလွ်ာ့ခ်လာတာ သတိထားမိတယ္။ အလားတူပဲ ေမာင္ယုပိုင္ရဲ႕ “တီဗီဖန္သားၿပင္ႀကီးဖြင့္လ်က္” ကဗ်ာ ဘာသာစကားကဗ်ာနဲ႕ စာအုပ္မွာ ေဇယ်ာလင္းရဲ႕ လႊမ္းမိုးမွဳကိုေတြ႕ရတယ္။ ေအာင္ျပည့္စံု၊ လူဆန္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ကဗ်ာေတြမွာေတာ့ ဘာသာစကားကဗ်ာရဲ႕အေျခခံ သေဘာတရား အနည္းအက်ဥ္းသာ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ထည့္ေျပာရမွာက ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ မွာ ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲဲ့ ခင္ေအာင္ေအးရဲ႕ “ကင္းရွင္းတဲ့စိတ္ ရဲ႕ ႏွဳတ္တိုက္ခ်ေပးမွဳ စာေၾကာင္းေရ ၅၄” ကဗ်ာ စာအုပ္မွာ ဘာသာစကားကဗ်ာ ရဲ႕ အေျခခံသေဘာတရားေတြကို အားစိုက္ထည့္သြင္းစမ္းသပ္ထားတာ ေတြ႕ ရတာ ပဲျဖစ္ပါတယ္။
      ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ ဘာသာစကားကဗ်ာရဲ႕ ဘာသာစကားေလွ်ာ့ခ်သံုးစြဲမွဳ၊ ညႊန္းဆိုခ်က္ေတြ ေထြျပားမွဳနဲ႕ ဘာသာ စကားရဲ႕ႏိုင္ငံေရးကို ဆန္းစစ္ျခင္း အစရွိတာေတြကို ႏွစ္သက္ေပမယ့္ ကဗ်ာနဲ႕ ကဗ်ာအယူအဆ အားျဖင့္က်ေတာ့ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာရဲ႕ ေယဘုယ်သေဘာတရားေတြနဲ႕ ပိုျပီးက်ယ္၀န္းတဲ့ေနရာ တစ္ခုမွာ သြားေရာက္ပတ္သက္ေနတယ္လို႕ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္ ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာေတြကို ဘာသာစကားကဗ်ာ လို႕ သတ္မွတ္တာကို ကၽြန္ေတာ္ မႏွစ္သက္ပါဘူး။ ဘာသာစကားကဗ်ာနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ျပႆနာရွိေနတာကေတာ့ ကဗ်ာဖတ္သူနဲ႕ဘာသာစကား ကဗ်ာကို ကိုယ္တိုင္အားထုတ္ ေရးသားေနသူအေတာ္မ်ားမ်ားက ဘာသာစကားကဗ်ာကို “ကဗ်ာသေဘာတရားအစု တစ္ခု” “ကဗ်ာလွဳပ္ရွားမွဳတစ္ခု” လို႕ မျမင္ပဲ ကဗ်ာပံုသ႑ာန္(Form) တစ္ခုလို႕ ျမင္ေနျခင္း ပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ဘာသာစကားကဗ်ာကုိ ေက်ေက်ညက္ညက္ ထဲထဲ ၀င္၀င္ နားလည္သူ ကလည္း အေတာ့္ကို ရွားပါတယ္။အခုေနာက္ပိုင္း Facebook နဲ႕ Blog တခ်ိဳ႕မွာေတြ႕လာရတဲ့ ျမန္မာကဗ်ာ ေတြဟာ ဘာသာစကားကဗ်ာကို ပံုသ႑ာန္တစ္ခု အျဖစ္ယူျပီး၊ ဘာသာစကား ကဗ်ာလို႕ သူတို႕ယူဆထားတဲ့ အေရးအသား ေတြထဲက ေရးဟန္ေတြ၊ ေရးခ်က္ေတြကို ထုတ္ယူ က်င့္သံုးဖို႕ၾကိဳးစားထားၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲ့ဒီ ဘာသာစကားကဗ်ာ အေရးအသားလို႕ သူတို႕ယူဆထားတာေတြကလည္း အမ်ားအားျဖင့္ ေဇယ်ာလင္းရဲ႕ ကဗ်ာေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ရႏိုင္တာ၊ ရလိုက္တာ ကေတာ့ “ေဇယ်ာလင္း ဆန္မွဳ” သာျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ ကဗ်ာေရးသူေတြရဲ႕ကဗ်ာေတြထဲမွာ အေျခခံသေဘာတရားနဲ႕ စိတ္၀င္စားဖြယ္သီးျခားခ်ဥ္းကပ္ပံုေတြေတာ့ ပါ မလာခဲ့ဘူး။

အားသာခ်က္နဲ႕အားနည္းခ်က္

အားသာခ်က္။   ။လူငယ္ေတြ အခုလို စမ္းသပ္ေရးသားလာတာ ေကာင္းတဲ့ကိစၥျဖစ္တယ္။ စမ္းသပ္ကဗ်ာ အမ်ိဳးအစားေတြဟာ ပင္မေရစီးရဲ႕အပယ္ခံကဗ်ာအမ်ိဳးအစားေတြ ၿဖစ္ပါတယ္။ဒါက ကဗ်ာမွာ သာမက လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္လုံးမွာ အနည္းစုအေပၚအမ်ားစုကပယ္ပုံ၊ ဖိႏိွပ္ပုံကို လည္း ကိုယ္စားၿပဳတာမို႔ အခုလို လူငယ္ေတြအံုနဲ႕က်င္းနဲ႕ စမ္းသပ္ေရး လာတာဟာ အပယ္ခံရဲ႕အသံနဲ႕ ပင္မေရစီးကို တြန္းလွန္တဲ႔သေဘာေဆာင္ပါတယ္။

အားနည္းခ်က္။ ။အကယ္၍ မိမိရဲ႕ကဗ်ာေရးသားထုတ္လုပ္မွဳကို ဖန္တီးမွဳရွဳေထာင့္၊ သေဘာတရား ရွဳေထာင့္တို႕ကေန ေစာင့္ၾကည့္ေ၀ဖန္မေလ့လာဘူးဆိုရင္ ဒါဟာ မႏွစ္သက္ဖြယ္ဦးတည္ရာဆီ သြားေန တာပဲ။ အဲဒီလိုဆို တစ္ေနရာမွာ တန္႕သြား ၊ ရပ္သြားမွာ ပဲၿဖစ္တယ္။

ျပႆနာရဲ႕ထြက္ေပါက္တခ်ိဳ႕
၁။ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္မ်ားေႏွာင္းပိုင္းမွာ ဘာသာစကားကဗ်ာေပၚလာေတာ့ သူ႕ခ်ည္းေပၚေပါက္လာခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆူရီယယ္လစ္ဇင္မ္ရဲ႕လႊမ္းမိုးမွဳကို ယူျပီး စကားေျပကဗ်ာကို ခဲ်႕ထြင္စမ္းသပ္တဲ့ ရပ္ဆဲလ္အက္ဒ္ဆန္တို႕ မကၠဇင္ရွားေနာ့ဖ္တို႕ လည္းေပၚခဲ့တယ္။ နယူးေယာက္ခ္ဂိုဏ္းဒုတိယမ်ိဳးဆက္၊ ဘိ(ထ္) ဒုတိယမ်ိဳးဆက္နဲ႕ ပါေဖာမန္႕စ္ကဗ်ာေတြလဲထြန္းကားလာ တယ္။ အျခားမ်ားေျမာင္စြာေသာ ကဗ်ာ အယူအဆေတြနဲ႕ကဗ်ာလွဳပ္ရွားမွဳေတြ ေပၚခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမန္မာကဗ်ာေလာက မွာလဲ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာကို စိတ္၀င္စားသူ ေရးသားဖန္တီးလိုသူေတြအတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာ အမ်ိဳးအစားေတြ ခုထက္ပိုျပီး မ်ားမ်ားရွိဘို႕ ရွာဘို႕လိုတယ္။

၂။ မိမိရဲ႕ကဗ်ာကိုဖန္တီးမွဳရွဳေထာင့္နဲ႕သေဘာတရားရွဳေထာင့္ကေန ၾကည့္ႏိုင္ဘို႕ ၾကိဳးစား ရမယ္။ ကဗ်ာေရးသူ အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာလည္း ကဗ်ာေရးသားမွဳ႕  ျဖစ္စဥ္ အေပၚေဆြးေႏြးတာမ်ိဳး ေတြတတ္အားသေရြ႕ လုပ္ၾကရမယ္။

၃။ ကဗ်ာေရးသူေတြနဲ႕စာေပပညာရွင္ေတြက ကဗ်ာေရးသူတစ္ဦးခ်င္းအေပၚ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ တာမ်ိဳးေတြ လုပ္ႏိုင္ရင္ေကာင္းပါတယ္။ ကဗ်ာေရးသူနဲ႕ အင္တာဗ်ဴးူေတြကလည္း အက်ိဳး ရွိေစမွာပါ။

 ၄။ ကဗ်ာဖတ္သူနဲ႕ ကဗ်ာေရးသူတို႕ဟာ ကဗ်ာဆိုင္ရာေဆာင္းပါးေတြကို သတိၾကီးၾကီးနဲ႕ ဖတ္ဖို႕ လိုပါမယ္။ ပိုင္းပိုင္းျခားျခားနဲ႕ စာေၾကာင္းရဲ႕ျပင္ပက အေျခအေနေတြကို လွမ္းၾကည့္ နိင္ရမယ္။ ေဆာင္းပါးေတြထဲမွာ ေခ်ာင္ပိတ္မခံပဲ ကိုယ့္ရဲ႕အရွိတရား ကိုယ့္လူ႕အဖြဲ႕အစည္း ထဲက အရွိတရားေတြနဲ႕ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္ၾကရပါမယ္။

၅။ ကဗ်ာအေရးအသားေတြ ကဗ်ာဆိုင္ရာေဆာင္းပါးေတြ ဖတ္ဘို႕ဆိုရင္ အျခားစာေပ ဆိုင္ရာ အယူအဆေတြကို လည္းလက္လွမ္းမီသေလာက္ ရွာေဖြဖတ္ရွဳဘို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ သီအိုရီ အေျချပဳကဗ်ာအယူအဆေတြျဖစ္တာမို႕ စာေပ၊ ကဗ်ာ၊ စိတ္ပညာ၊ ဒႆနပညာ၊ သမိုင္းအစရွိတဲ့ နယ္ပါယ္မ်ိဳးစံုနဲ႕ပါ နီးစပ္မွဳရွိမွ အဆင္ေျပမွာျဖစ္ပါတယ္။(ဥပမာ- Critical Theory လို ဘာသာရပ္မ်ိဳးကို တီးမိေခါက္မိရွိတာမ်ိဳးကို ဆိုလိုပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးကို Initiated Readership လို႕ေခၚၾကပါတယ္။)
၆။ အမ်ိဳးသမီး “မ” ကဗ်ာေရးသူေတြကို ေနရာေပးဘို႕လည္း လိုပါမယ္။ ‘ဖို’ ဦးစီးတဲ့ ကဗ်ာေလာက ျဖစ္မေနဘို႕အေရးၾကီး တာေပ့ါ။ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႕အျခားလူနည္းစုေတြထံက ကဗ်ာအယူအဆေတြ၊ သူတို႕ေရးတဲ့ ကဗ်ာေတြလည္း ေပၚေပါက္လာဘို႕လိုပါတယ္။ အသြင္ကြဲ ကဗ်ာမ်ိဳးစိပ္ေတြ ပါ၀င္တဲ့ ကဗ်ာရွဳခင္းတစ္ရပ္ကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ၾကရမယ္။ ဒါမွ အမ်ားလည္း ပါ၀င္ခြင့္ရ (Inclusive) ၿပီး အမယ္လည္းစံု(Diverse) မွာျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပေဆြးေႏြးလိုက္ ရပါတယ္။

ေမာင္ေဒး

Monday 14 May 2012

"ျမစ္တစ္စင္းစာမက ကတိပ်က္ျခင္း"

ဒုကၡကုိအေရာင္ဆုိးဖုိ႕


ငါ့ေက်ာကုန္းေပၚ ေမတၱာတရားခုန္ေပါက္ေနရဲ႕


အခါးဓါတ္မပါ..အငန္ဓါတ္ပါးပါးေလးပဲ ရွိဖုိ႕..


ဘယ္ေတးသြားကုိ ရြတ္ဆုိျပရမလဲ..။


ေဟာ...


ညေတြထဲငါ့ကုိ ဆြဲထုတ္ျပစ္လုိက္ၾကျပီ


ႏွလုံးသားရဲ႕ေျမျပင္ထဲ ဘာေတြမ်ားစုိက္ပ်ဳိးအုံးမလဲ..


သတိတစ္ခ်က္ကုိ စည္းရုိးခတ္မထားမိသလုိမ်ဳိး


ငါ့ျမိဳ႕ရုိးက်ဳိးျပတ္သြားျပီ


ခ်ဳိးေဖာက္မထားဖုိ႕ က်ားကန္ထားသမွ်


ကတိပ်က္ျမစ္တစ္စင္းစာမက တုိက္စားသြားေလာ..။           ။


                                                             မင္းခုိင္ျမဲ









Tuesday 24 April 2012

ဟန္နီ... ေန ့စြဲ မ်ားး... သုိိ့

(၁)

တစ္ေန႕ထဲမဟုတ္တဲ႕ ေန႕စြဲေတြမွာ

ဘယ္အရပ္ကုိေရာက္ေရာက္

ဘယ္ဇာတ္ကုိကက

ဘယ္ေတးသြားကုိဆုိဆုိ

ဘယ္ခလုတ္ကုိ၀င္တုိက္တုိက္

ေယာင္းရမ္းျခင္း ႏွင္႕ သတိရျခင္းက

ရင္ဘတ္ထဲမွာ လႊာဆြဲခပ္ၾကီးၾကီးနဲ႕ရယ္။

(၂)

ေရွ႕အရပ္ကထြက္တဲ႕ ေနမင္းလဲ

လာရာကုိ ဘက္ဂီယာထုိးသြားတယ္...

ေျမရနံ႕သင္းသင္း ကုိေဖာ္ညႊန္းသြားတဲ႕

မုိးစက္ပြင့္ေတြလဲ မုိးေပၚျပန္ခုန္တက္သြားျပီ

ႏွစ္အခ်ဳိးတစ္ေတြၾကား

မေရးျခစ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ႏွစ္လုံးသားသုံးစုံၾကား

စိတ္က အတိတ္အား ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊားသြားရဲ႕။

(၃)

ေျခဦးနဲ႕စိတ္ကူးက ႏွစ္ကုိယ့္တစ္စိတ္

အလွမ္းတုိင္းေမာဟုိက္မွဳေတြက

ေပါက္ကြဲလုနီးပါးမီးေတာင္တစ္လုံး

ျဖစ္တည္မွဳေတြထဲမွာ သုိ႕ေလာ..သုိ႕ေလာ

တြက္ခ်က္မွဳေတြကုိ ငါဘယ္ေမ႕အုံးမလဲ"ဟန္နီ"။

(၄)

ကဲ....

စိတ္နဲ႕လူနဲ႕မကပ္တဲ့အခ်ိန္

တန္းဖုိးေတြလဲ ေရထဲအစိမ္မခံတဲ့အခ်ိန္

ငါ့မရွိတဲ့ကုိယ္က ငါ့ကုိသတ္တဲ့အခ်ိန္

သူကမိဘစကား ရင္နားကပ္တဲ႕အခ်ိန္

ငါ့အိမ္႕မက္ခါးေတြနဲ႕ တိမ္အမွ်င္လုိက္ေတြကုိပါ

ေဖ်ာ္ေသာက္မိလုိက္ျပီပဲ။

                                                    မင္းခုိင္ျမဲ

Friday 20 April 2012

"စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ထံသုိ႕"

သုိ႕.....

စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ထံသုိ႕...
 (၁)

မဂၤလာပါလူၾကီးမင္းခင္ဗ်ာ..

က်ဳပ္ ကဗ်ာသမားစစ္စစ္တစ္ေယာက္ပါ

ႏွဳတ္ခမ္းပဲ႕ခ်င္းမီးမွဳတ္ဖုိ႕

သူေတာင္းစားခ်င္းခြပ္ေစာင္းခုတ္ဖုိ႕

က်ဳပ္ကေလာင္နဲ႕စိတ္ဓါတ္ကုိေျပာင္းလဲဖုိ႕

စကားလုံးေတြနဲ႕ ဒုိင္ပင္ျပစ္ျပဖုိ႕

ခင္ဗ်ားဘာေတြလုပ္ျပီးသြားျပီလဲ..။
(၂)

ကဲ...ကုိယ့္ဆရာ

မာနကုိရင္ၾကားေစ႕ထားဖုိ႕အတြက္

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႕ ဆႏၵေတြကုိ

ေျဗာင္းျပန္ၾကီးေလခြ်န္ျပလုိက္တယ္

မၾကည့္ဘဲနဲ႕ ပစ္လုိက္တဲ႕ ခဲ..

တစ္ခ်က္ထဲတည့္တည့္မွန္ရင္ေတာ့

လူ႕မုိက္ရုိငး္လုိ႕ဆုိအုံးေလမလား

စိတ္ေတာ့မရွိပါနဲ႕..

ဒါဂ်စ္ပစီတစ္ေကာင္ရဲ႕

ယဥ္ေက်းမွဳပါးပါးေလးပါ။

(၃)
ဘ၀တစ္ခုရဲ႕ ရင့္သန္မွဳက

တစ္သီးတစ္သန္႕ၾကီးလြဲေနမွေတာ့

အမည္ခပ္ၾကီးၾကီးအစားထုိးျပေနစရာလား

ကဲ...ပေ၀နသီကအေၾကာင္း

ေရႊထီးေဆာင္းျပစရာမရွိပါဘူး

မရွိပါဘူးဆုိတာလဲ မရွိခဲ႕လုိ႕ပါ

မရွိဘူးဆုိတာလဲ မရွိခဲ့လုိ႕ေလ

ေျပာေနၾကတာပါပဲ

တစ္ေလာတုန္းက ေမာင္ေခ်ာႏြယ္လဲ

လမ္းေဘးအိပ္လုိ႕ လွဲတယ္တဲ႕

အတုိအထြာေတြၾကား သစၥာနီတရားျပသြားတာ

လူသိရွင္ၾကားဖုံးကြယ္ျခင္းတဲ႕

အသက္ရွဴသံျခင္းမတူတဲ႕အတြက္

ကေလာင္းတစ္ခု/တစ္ေခ်ာင္းအတြက္

က်ဳပ္ရင္ဘတ္ ေနာက္ထပ္ကင္ပြန္းမတတ္ဘူး

ဒါကဗ်ာသမားစစ္စစ္တစ္ေယာက္ရဲ႕

ခက္တင္းတင္းမတားလုိက္ရတဲ့

ဂက်ဳိးဂေခ်ာင္မာနတရားပဲ ။   ။

                                                     မင္းခုိင္ၿမဲ

                                                      

Monday 2 April 2012

" မာယာေကာ့ဖ္စကီး' လို ၀ါက်တစ္ေၾကာင္း"

(၁)

ငါ့ႏွလုံးသားက သူ႕အံသြားေပၚေရာက္ေနတယ္

ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံး တင္းခနဲျဖစ္သြားေအာင္

ဘယ္ေတးသြားနဲ႕ ကခုန္သြားသလဲ။

(၂)

ေဟာ..

နံနက္ခင္းကလည္း ဆံပင္ရွည္ရွည္ကုိလႊမ္းျခဳံလုိ႕

ျမဴႏွင္းရဲ႕ အလင္းေၾကာင့္

ေတာင္တစ္လုံး ငုိေနတာ သူမျမင္ခဲ႕ဘူး။

(၃)
မျမင္ဘူးဆုိတာလဲ မၾကည္႕ခဲ႕လုိ႕ပါ

မၾကည္႕ခဲ႕ဘူးဆုိတာလည္း မျမင္ခ်င္လုိ႕ျဖစ္ပါလိမ္႕မယ္

ရင္ထဲကနာတုိင္း ျပဳံးျပဖူးေတာ့

အဲ့မနက္ျဖန္က ေခ်ာင္းရုိတ္ခံရမွဳအတြက္


အျပဳံးထက္ေရတြင္းပ်က္ပါ တက္ခ်ိတ္သြားတယ္။



(၄)
အထိမ္းအမွတ္ဆုိတာလည္း

ေျပးကန္ဖုိ႕ေကာင္းတဲ႕ေဘာလုံးလုိပါ

ရုပ္ၾကြင္းဆုိတာ ထြက္ခြာျခင္းရဲ႕ျပယုတ္

သတိရျခင္းဆုိတာ ရင္ဘတ္ထဲကမီးအိမ္ပဲ။


 (၅)

ကဲ..မင္းေပ်ာ္သြားျပီမုိ႕လား..


ေခ်ာ္လဲတာကိုေရာမထုိင္ပါနဲ႕

မထူးတာေတြကုိ

 ေလာကၾကီးက ထူးျပသြားျပီ


ေကာင္းကင္ၾကီးကလည္း မင္းလုိမ်ဳိး

ေနတစ္ပြင့္၊လတစ္ပြင့္ပန္လုိ႕

ဒါေတာင္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႕

ငါ့ရင္ဘတ္ကုိ  ျမင္းလုိမဟီးဖုိ႕

ဘယ္ၾကိဳးက တုတ္ေႏွာင္သြားသလဲ။

(၆)
အလုိ..

ေနာက္ကေအာ္ဟစ္လုိက္တဲ႕

ငါ႕ အသံက ႏွလုံးသားကုိကုတ္ဆြဲ

'မာယာေကာ့ဖ္စကီး' လို ၀ါက်တစ္ေၾကာင္း ရႊတ္ဆုိခ်င္မိ...။      ။



                                                                               မင္းခုိင္ၿမဲ

Wednesday 21 March 2012

"မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႕ ကံ႕ေကာ္"


စိတ္ေတာ့မရွိနဲ႕ ကံ႕ေကာ္ေရ

အိပ္ရာကႏုိးတုိင္း ကုိယ့္စိတ္ေတြကုိ

ဓါးနဲ႕ထုိးျပစ္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ေပၚေနျပီ။


ဘ၀ကုိ လည္းေစ်းမဆစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး

ၾကိဳက္ေရာင္းၾကိဳက္၀ယ္ စိတ္ဓါတ္ရွိရင္

ဘာလုိ႕မ်ား ဒီဂုိးကုိ ကန္ခ်က္ျပင္းျပင္းနဲ႕

ေထာင့္က်က် ဂုိးေအာင္ကန္ခဲ့သလဲ။


ျပစ္စားမထုိးထားတဲ႕ ေခါင္းမုိးကုိ

ရင္ဘတ္ေပၚတင္ခ်စ္သြားသလုိမာယာပါတဲ႕

အားလုံးဟာ ဟာသပါပဲတဲ႕

မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ပေဟဠိဆန္တဲ႕ေမးခြန္းပဲတဲ႕။


ေဟ့..ဒီမွာသူစိမ္း

ကံေကာ္ရိပ္က ကဗ်ာတစ္ပုဒ္

ျခံရံမလာမိတဲ႕မာန

တစ္ညလုံးျပံဳးေနတဲ႕ လမင္း

ဂစ္တာတစ္လက္နဲ႕ ငွက္တစ္ေကာင္

ကဗ်ာနံပဲရတဲ့ ဗလာလူ

ထုိသူအသဲကုိ ဘာေၾကာင့္စစ္မေၾကညာပဲ

ရုိတ္ခြဲသြားတာလဲ


မ်က္လုံးဖြင့္မွဳတုိင္း ခုန္ခုန္၀င္ေစာင့္ေနတာလဲ

ဆားပက္ခဲ့ျပီး ပက္ၾကားအက္ခဲ့ေစတာလဲ။


မွတ္ဥာဏ္အသီးသီးလဲ ဆြဲစုတ္ခ်င္စရာရယ္

ႏွလုံးသားကလဲ ႏွားေစး၊ေခ်ာင္းဆုိးနဲ႕

ငါကုိယ္တုိင္ကုိလမ္းမွားေနေသာ ဆင္ပဲ

ပိန္လုိက္ေဖာင္းလုိက္ စိတၱဇပဲ


မ်က္လုံးရွိျပီး မျမင္တတ္ေသာ ငကန္းပဲ။


ငါကေတာ့ ငါ့လြတ္လပ္မွဳနဲ႕ငါ ပြင့္လင္းလုိ႕

အိပ္ရာထအခင္းအက်ငး္ေတြလဲ တယုတယစုတ္ကုိင္လုိ႕

ကုိယ္႕အနာနဲ႕ကုိယ္  ေဆးမတည့္လုိ႕

ကုိယ္႕ယုံၾကည္မွဳနဲ႕ ကုိယ္နားထုိင္းလုိ႕။

ကဗ်ာေတြၾကီးပဲ ေမြးထုတ္လုိက္တယ္။


ဟူး...........

ကံ႕ေကာ္ေရ...

အခုဒီကဗ်ာလဲ မာန္မာနလုိလုိနဲ႕    

ျပင္းျပင္းထန္ထန္ၾကီး ရင္ကြဲေနပါေပါ့လား။            ။

                                               မင္းခုိင္ျမဲ

ကမၻာကဗ်ာမ်ားေန႕ အမွတ္တရ..

Thursday 15 March 2012

"စိတ္ဓါတ္ကုိ ၾကက္ေျခခက္ျခင္း"

ေနထြက္ျပီး ေန၀င္သြားတဲ့ ျမစ္ကမ္းေဘးမွာငါ့ကုိယ္ငါခ်ရပ္လုိက္တယ္။

ဒီေန႕နဲ႕မနက္ျဖန္မွာ ကုိယ္တုိင္စာတတ္ျပီး ဘာလုိ႕စာမတတ္မွဳျဖစ္ေနတာလဲ။

ကုိယ္တုိင္သိမ္ေမြ႕သလုိလုိနဲ႕ဘာလုိ႕ရုိင္းဆုိင္းသြားတာလဲ။

ေဟာ........

တတိယႏုိင္ငံေရးသမားတဲ႕ ခပ္ရုိင္းရုိင္းႏွဳတ္ဆက္လုိက္တယ္။

မဂၤလာပါလူၾကီးမင္းခင္ဗ်ာ...

ကုိယ္ထူကုိယ္ထအိမ့္မက္ေတြကုိ အာေခါင္ျခစ္ေအာ္ဖူးပါသလား။

ပညာတတ္ဆန္ဆန္လာဘ္စားမွဳကုိ ခြဲျခားတတ္ျပီလားး။

အျမင္မတူတာနဲ႕ေတြ႕ရင္ အတၳဳပၸတၱိစ/ဆုံး လုံးေစ့ပတ္ေစ့ေလ့လာဖူးျပီလား။

မာတင္လူသာကင္း ရဲ့ စာတုိေပစေတြ ဖတ္ဖူးျပီလားးး။

ကုိယ္ေသတဲ့အခါ ကုိယ့္သမုိင္းေကာင္းဖုိ႕ဆုိးဖုိ႕ ေမွ်ာ္ၾကည့္ဖူးပါသလား။

ႏုိင္ငံေရးေမးခြန္းအခ်ဳိ႕ကုိ ဆုိလုိရင္းခြဲျခားတတ္ျပီလား။

စစ္ပြဲၾကားက အားငယ္မွဳေတြရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ

ေလ့လာဖူးျပီလား.....။

ေဖာ္ညႊန္းျပီးဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။

မ်ဳးိဆက္တစ္ခုကို ယုံၾကည္ရင္ မ်ဳိးဆက္တစ္ခုလုိယဥ္ေက်းဖုိ႕လုိလိမ္႕မယ္။

အခ်ိန္ကာလကုိ ျခဳံငုံျပီး ခုိင္မာမွဳကုိ ေမြးထုတ္မေပးႏုိင္တဲ့အထဲမွာ

ငါ့ကုိလူအျဖစ္ထုဆစ္ထားတဲ႕ ႏုိင္ငံလည္းပါတယ္လုိ႕ ငါေျပာတယ္။

ေခတ္ဆုိတာၾကီးကုိၾကည့္ျပီး ေမတၱာတရားေတြလဲ ေမွးမွိန္ကုန္ျပီ။

အေရာင္ေတြထဲက ေမးခြန္းအခ်ဳိ႕ကုိ အႏုပညာအျဖစ္ မဖန္တီးႏုိင္ေသးဘူး။

21ရာစုနာရီသံဟာ ႏုိက္ကလပ္ကေတးသံကုိစည္းခ်က္လုိက္ေနတယ္။

ေက်ာ္ၾကားမွဳကို မ၀တ္ဆင္ဖုိ႕ ကမၻာၾကီးက ငါ႕ကုိအမဲလုိက္ေနျပီ။

ဒီလုိနဲ႕ ကုိယ့္စိတ္ဓါတ္ကုိယ္ ငုံ႕အေသြးမွာ အားလုံးကငါ့ကုိၾကက္ေျခခက္ျပစ္လုိက္တယ္။

                                                                                                      မင္းခုိင္ျမဲ

Wednesday 14 March 2012

“ သို႔ ပါတ္၀န္းက်င္ ႏွင့္ ကံဆုိေသာအရာသိေစရန္ ”

မင္းနာက်င္စမ္း....နာက်င္ရမယ္.....မင္းေသလိမ့္မယ္.....မင္းနာက်င္စမ္း

အေခြဖြင့္လိုက္ဧ။္
တိပ္ရဲ႕ရစ္သံလား ေဘးနားကလူမ်ားရဲ႕ဆူသံလားး
နားထဲမွာ အားလံုးအေထြးလိုက္ပဲ စိတ္ေတြမတည္ျငိမ္ေသးသ၍

အေဖ ႏွင့္ အေမ အစ ကၽြန္ေတာ့္အမ်ဳိးမ်ား အမႈးျပဳပီး
သီးသန္႔တုိက္တာမ်ားႏွင့္ သီးသန္႔ျမိဳ႕ၾကိးမ်ားး ။
ေကာက္ေကြ႔မေနေသာျမစ္မ်ား ၊ ပင္လယ္ဖ်ံမ်ား
ဧရာ၀တီလင္းပုိင္မ်ား ၊ ယဥ္ထိန္းရဲေဘာ္မ်ား
ဆရာဆရာမမ်ားႏွင့္ ေက်ာငး္သားေက်ာင္းသူမ်ားခင္ဗ်ား
ကၽြန္ေတာ္ထင္မွတ္ထားသမွ်အရာအားလံုး
ဘာလို႔မ်ား ေပ်ာက္ဆံုးေနပါသလဲ
အထူးသျဖင့္ေပါ့..
တသီးတသန္႔ ၊ထးူထူးရွယ္၊ ေကာင္းေကာငး္မြန္မြန္၊ အေကာင္းစား
အဲ့စကားလံုးေတြ အဲဒီ့အသံုးအႏႈန္းေတြ ဘာလို႔မ်ား ဘာေၾကာင့္မ်ား
ေ၀းကြာေနရပါသလဲ ...... ေမွာ္ၾကိမ္လံုးတစ္လံုးရရင္
ဟယ္ရီေပၚတာလို “ဆက္တန္ဆပ္ပရာ”   လို႔ ငါေအာ္ဟစ္ျပီး
က်ိန္မယ္.............။
အေတြးေတြမေပါက္သ၍ ေပါ့  စကားလံုးေတြဖုန္တက္ေနသ၍ေပါ့
ကဗ်ာကုိဘယ္လိုေရးရမလဲ ေသခ်ာမသိေသးသ၍ သျဖင့္ေပါ့ စသည္ျဖင့္ေပါ့
ဘတ္စ္ကားမ်ားနဲ႔ လူမဆန္ေနသ၍ အသက္ၾကီးတာနဲ႔အခ်ိန္စီးတယ္လုိ႔ထင္ေနသ၍
ေလာကၾသ၀ါဒမ်ား စာတတ္သည္ ဟု ဆုိေသာ စာ မတတ္မႈမ်ား
ေပးဆပ္မႈ ၊သူရဲေကာငး္ဆန္မႈ၊ လင္ငယ္မယားငယ္မႈ ႏွင့္ ကုိယ့္ေပါင္ကုိယ္လွန္ေထာင္းမႈ
အဲ့ဒါေတြကုိပါ က်ိန္မယ္
ပါတ္ ၀န္း က်င္  ကံတရား ပီးေတာ့ အေၾကာငး္အရာမ်ား..
`မင္းနာက်င္စမ္း....နာက်င္ရမယ္.....မင္းေသလိမ့္မယ္.....မင္းနာက်င္စမ္း´။

                                                                ေမာင္ျမတ္သူ(ေခတၱ-လွည္းတန္း)
လုပ္ျပစ္လုိက္စမ္းပါ လုပ္ျပစ္လုိက္
ေထြရာေလးပါးေတြၾကားမွာ
နာၾကားျခင္းဆုိတာကုိ ေဘာင္တစ္ခုနဲ႕ပိတ္မခက္ထားဘူးးး
သံဇာကာေပါက္ၾကားကအျမင္နဲ႕
ငါ့စကားလုံးေတြ ၿကည့္တက္မွလည္း ေတာက္ေျပာင္မွဳဆုိျမင္မယ္
ကဲ....က်ဳပ္က်ိန္ဆုိခဲ့တယ္..
စတီးခ၇ာသံအဆုံးမွာ အိမ္အတြက္ထမင္းဖုိးရွာျခင္း

ရုပ္တည္နဲ့ အခြန္စားဖုိ႕ ရုံးေရွ႕ဆုိင္းဘုတ္ခ်ိတ္ျခင္း
ကဲ ေနာက္ဆုံးတစ္ခုကေတာ့

ကုိယ့္လူမ်ဳိးပါးတစ္ခ်က္အရုိတ္ခံရမွာ
သုံးရက္ေလာက္ေနမွ ဘာဘာညာညာဟိတ္ဟန္သုံးျခင္း

ဒီလုိနဲ႕ ေမွာက္ခုံျဖစ္ေနတဲ့ျမန္မာျပည္ဟာ

ပက္လက္လွန္ဖုိ့ၾကိဳးစားးးရင္းးးးး

ေမွာက္ခုံကေမွာက္ခုံျဖစ္ျခင္းးးေတြပါက်ိန္ဆုိခဲ့လုိက္တယ္

မင္းနာက်င္စမ္းးးးးနာကုိနာက်င္ရမယ္..မင္းေသလိမ့္မယ္...မင္းနာက်င္းစမ္းးး

အဲ့ဒီ၀ါက်အဆုံးမွာ ရန္ကုန္ဟာ စကၤာပူလုိ ျငိမ္းခ်မ္းလင္းလတ္
ခက္ရြဲ႕ရြဲ႕နဲ႕အိပ္စက္သြားးးးတယ္....။
                   မင္းခုိင္ျမဲ(ကြမ္းျခံကုန္း)

Saturday 11 February 2012

"သူမအတြက္ ထပ္တုိးလာေသာ ေရာဂါ"

ႏွလုံးသားထဲမွာ ဖုိသီဖတ္သီနဲ႕

ဘာျဖစ္ေနမွန္းကုိမသိဘူး....

ရင္ဘတ္ထဲက အစအနေတြကုိ

ေရးဟန္တစ္ခု နဲ့ ေကာ္ပီကူးသလုိ

တုႏွဳိင္းမရတာ ဒီတစ္ခါထဲရယ္

ငါလုိကဗ်ာရူးတစ္ေယာက္အတြက္

အတင္းလုပ္ယူခ်က္ဆုိတာ

စိတ္ထဲေတာင္မရွိပါဘူး

ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ထူအအျဖစ္သြားတာလဲ...။

အခ်စ္အေၾကာင္းလား..

အမုန္းအေၾကာင္းလား..

မာန္မာနအေၾကာင္းလား..

ကုိေရႊအတၱအေၾကာင္းလား...

ထပ္ဆင့္ျပီး

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ေၾကာင့္လား..

သစၥာနီေၾကာင့္လား..

ဒီလူ(ေတာင္တြင္းၾကီး)ေၾကာင့္လား..

အစ္မေတာ္အိပ္မက္ကုိးေၾကာင့္လား..

ကုိလင္းညဳိေသြးေၾကာင့္လား..

ငါ့ျမင္ဆရာေမာင္လွမ်ဳိးေၾကာင့္လား..

အဲ့ဒီ "လား" ေပါင္းမ်ားစြာထဲမွာ

တုိးလွ်ဳိးေပါက္မရွိတဲ့ ႏွလုံးသားကုိ

ဘယ္အခ်ိန္ကမွန္း မသိ၀င္သြားတဲ့

ခ်စ္သူရွိတဲ့ သူမေလးေၾကာင့္ျဖစ္မယ္။

ေသာက္ရမ္းၾကီး ခ်စ္တယ္..

ေသခ်ာတယ္...

ဒီ၀ါက်နဲ့တာင္မလုံေလာက္ျပန္ဘူး..

သြားျပီ..ရူးသြားျပီ

ဟာ....

ရူးသြားပါျပီဆုိမွ

ဒီရင္ဘက္ကဘာျဖစ္ေနတာလဲ..

ဘ၀နာခဲ့ဖူးတဲ့ ရင္ဘတ္ေတြကိုပဲ

စိတ္၀င္စားတဲ့ငါအတြက္..

ဘ၀ေတာင္ကုိ တန္ခ်ိန္လြန္ကုန္ကားလုိ

မနက္လင္းတုိင္းခရီးဆက္တဲ့ ငါ့အတြက္..

မနက္ျဖန္တုိင္းအတြက္

ေဗဒင္မေမးခ်င္တဲ့ ငါ့အတြက္..

ပုံမွန္၀င္ေငြကုိပဲ

တြယ္တာလြန္းတဲ့ ငါ့အတြက္..

မခ်စ္ရေသးဘူး..အလြမ္းတစ္ခုက

ႏွလုံးသားကုိ ပီသစြာ

ျဖစ္ညွစ္ေနျပီ...

ထုထည္ၾကီးမားတဲ့ ဒီျဖစ္ရပ္ေတြအတြက္

ငါ့အခန္းနံရံထက္မွ~~

အလြမ္းေတြ အေငြ႕ပ်ံတက္သြားေစခ်င္ပါရဲ့..

ဒီမယ္..ငါ့အိမ့္မက္ခေလးေရ...

 အမိအတြက္...ေရာဂါတစ္ခု

က်ဳပ္ခႏၶာမွာ ဆြဲကပ္ခံလုိက္ရတယ္...။   ။


                                                မင္းခုိင္ျမဲ






Monday 30 January 2012

"ငုိျခင္းဖြဲ႕ အခန္းဆက္"

အမုန္းစစ္တလင္းျကားမွာ

ငါသံမဏီေက်ာက္ရုပ္လုိထုိင္ေငး

တိုးဖြဖြနဲ႕ ႏုိးႏုိးျကားမဟုတ္တဲ့

အသံအားက ရွင္လွ်က္

ေနာက္တစ္ခါလုိက္ဖုိ့ေခၚေနျပီ....။

အခ်စ္လားးးးးးအမုန္းလားးးးးး

ထသြားးခ်င္တာလားးးးထုိင္ေနခ်င္တာလားးးး

စိတ္ေတြေျဗာင္းျပန္ျဖစ္ေနလားးး

မတည္ျငိမ္မွဳေတြျကားမွာခပ္ခါးခါးအျကည့္နဲ့

ပန္းေတြျကားက သူမရယ္ျပတယ္~~~~။

ေလွနံဓါးထစ္ ယံုႀကည္မိတဲ ့အျဖစ္
ေဘးႀကပ္နံႀကပါ အခန္းဆက္မွာ ကျပအသံုးေတာ္ခံဖို ့

မ်က္၀န္းက စကားေျပာတယ္

ေလစိမ္းေတြတိုက္ေနတဲ ့ ရင္ဘတ္ႀကီးထဲကို

ငိုျခင္းဖြဲ ့ ေမတၱာေတြ

မုန္တိုင္ေတြ ပစ္မသြင္းလိုက္နဲ ့

ယိုင္နဲ ့နဲ ့ ေျခလွမ္းေတြ
မွားသြားမွာစိုးလို ့......။
ဒါေပမယ္ ့..........

ရင္ထဲမွာ အလြမ္းေတြအေရာင္ရင့္ရင့္နဲ့~~

က်က်န္ျပီးသားေန့စြဲေတြ

အစာသြပ္ခံလုိက္ရတယ္~~

ပ်ံ၀ဲေနတဲ့ တိမ္တုိက္ေတြျကားမွာ

ငါထုဆစ္ထားတဲ့အိမ့္မက္ေတြ

အေထြးလုိက္ပါသြားခဲ့ျပီ~~
လြဲတတ္တဲ့ကံတရားက

အတၱခါးခါးအပုိေဆာင္းထည့္ေပးလုိက္တယ္~~~~။         ။
..........................................................
ႏွိဳင္းမရမင္းခုိင္ျမဲ(ကြမ္းျခံကုန္း)
ေလးစားလ်က္~~
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ....