"ေကာက္ေၾကာင္း"

မနက္ျဖန္ရဲ႕ အာရုံဦးကုိဖြာရွဳိက္မိတုိင္း

စကားလုံးၾကမ္းၾကမ္းေတြက ေဘာ့လ္ပင္နဲ့စာရြက္နဲ႕ ေသခ်ာခဲ့ပါတယ္..

သုံမွဳန္ေနတဲ႕ ျမစ္တစ္စင္းဟာ ႏွဳတ္ခမ္းတင္းတင္းေစ႕လုိ႕

ရပ္ေနၾကမွတ္တုိင္မွာ ဆင္းတယ္ ။

ေဟာ...

ေသာက္လက္စေဆးျပင္းလိပ္က ႏွဳတ္ခမ္းကခုန္ထြက္သြားျပီ

ကဗ်ာတစ္အုပ္စာအလြမ္းက ေျခခ်ိတ္မထုိင္ပဲ ေငြ႕အသက္အခ်ဳိ႕ကုိ အစားမွားတယ္

အလြတ္ၾကီးက်လာတဲ႕ နံရံဟာ ကုိယ္ေခါင္းတုိက္မိလုိ႕ရယ္သံေပးတယ္ "ထင္ပါ႕"

ကန္ခ်က္ျပင္းျပင္းနဲ႕ထုိးကေလာ္လုိက္တဲ႕ ကုိင္းဖ်ားမွာ

ကုိယ္ဟာအေလအလြင့္သိပ္မ်ားတဲ႕ ေလယူေလသိမ္းကုိမွ ငါးမွ်ားခ်င္တဲ႕ေကာင္

အားမနားပါးမနာနဲ႕ "အားနာလုိက္တာတဲ ့"

ခ်ိန္သားကုိက္မထားတဲ႕ အလင္းေဖ်ာ႕ၾကိဳးက

ေထာင္႕လုိက္ ေတာက္ခနဲပ်က္က်သြားတယ္

အင္းစိန္လမ္းမၾကီးကေတာ့ ထင္းေနေအာင္လင္းေနတာပဲ။

မေတာ္တေရာ္ အေလးခ်ိန္ကုိထမ္းလုိ႕ ရွဳမိတဲ႕ေလပါ

မေတာ္မတရားပင္ပန္းသြားတယ္

ျပစ္တင္သြားတဲ႕ ပုဒ္မဟာ မတူညီႏုိင္တဲ႕သေဘာ

အရမ္းကေရာလြင့္လာတဲ႕ ဓါးအက်ဳိးတစ္ေခ်ာင္း

တင္းေနရာကျပတ္ထြက္လာတဲ႕ သံၾကိဳးတစ္စ

ရင္ဘတ္ထဲေဆာင့္ေၾကာင့္၀င္ေပါက္ကြဲတဲ႕ မီးေတာင္တစ္လုံး

သူလုိကုိယ္လုိ မဟုတ္တဲ႕ စိတၱဇဟာ  ေနလုိလလုိထြန္းလင္းတယ္။                  ။

                                                                                             မင္းခုိင္ျမဲ

"ေ၀ါဟာရမ်ားႏွင့္ကစားျခင္း"/"မွန္ထဲကတိမ္ကုိ စားသုံးျခင္း"

ေတာင္ကုိထမ္းျပီး ဓါးသြားေပၚလမ္းေလွ်ာက္ဖုိ႕

စိတ္တစ္ခုပဲ လုိတယ္

လွ်ာေပၚတင္မိလုိက္တဲ႕ ရနံက

ဘာလုိ႕ဒီေလာက္ အရသာရွိသြားတာလဲ ေတြးလုိ႕ကုိမရဘူး

သမုိင္းထဲေဖ်ာ္ထည့္မိလုိက္တဲ႕ လက္က်န္ဟာ

အရွိန္လြန္ေမာင္းမိတဲ႕ လုိင္းကား

ေရခ်ိန္အမွန္ကုိေက်ာ္လြန္သြားတဲ႕ ယစ္ထုပ္တစ္ေယာက္

ေမာ္ဒန္ပန္းခ်ီကားနဲ႕ တိမ္လိုလူပဲ။

ေရာင္းရမ္းေနတဲ႕ ေမတၱာတရားမွာ

ျပိဳက်လာတဲ႕မုိးက လက္ခုပ္ထဲမွာအုိင္လုိ႕

အဲ႕ဒီေန႕စြဲထဲ အလြမ္းကုိသေရာ္ျပီး

မီးျမိဳက္ထည့္လုိက္တယ္

ေရစီးေၾကာင္းထဲေမ်ာသြားတဲ႕ တိမ္မွာထင္ရာကုိတံဆိပ္ကပ္ျပီး

လက္ခုပ္သံဟာ  လန္႕ဖ်န္႕ျပီးထပ်ံတယ္

ေခ်ာင္းထဲေရကူးေနတဲ႕ငွက္ကုိ မုိးေပၚပ်ံေနတဲ႕ငါးကထုိးသုတ္တဲ႕အခ်ိန္

ေ၀ါဟာရတစ္ခုနဲ႕လင္လုိမယားလုိရန္ျဖစ္ျပီပဲ။

                                                                                   မင္းခုိင္ျမဲ 
                                                                     စာပြင့္လႊာမဂၢဇင္း၊ၾသဂုတ္လ၊၂၀၀၁၂၊မေလးရွား