"စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ထံသုိ႕"

သုိ႕.....

စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ထံသုိ႕...
 (၁)

မဂၤလာပါလူၾကီးမင္းခင္ဗ်ာ..

က်ဳပ္ ကဗ်ာသမားစစ္စစ္တစ္ေယာက္ပါ

ႏွဳတ္ခမ္းပဲ႕ခ်င္းမီးမွဳတ္ဖုိ႕

သူေတာင္းစားခ်င္းခြပ္ေစာင္းခုတ္ဖုိ႕

က်ဳပ္ကေလာင္နဲ႕စိတ္ဓါတ္ကုိေျပာင္းလဲဖုိ႕

စကားလုံးေတြနဲ႕ ဒုိင္ပင္ျပစ္ျပဖုိ႕

ခင္ဗ်ားဘာေတြလုပ္ျပီးသြားျပီလဲ..။
(၂)

ကဲ...ကုိယ့္ဆရာ

မာနကုိရင္ၾကားေစ႕ထားဖုိ႕အတြက္

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႕ ဆႏၵေတြကုိ

ေျဗာင္းျပန္ၾကီးေလခြ်န္ျပလုိက္တယ္

မၾကည့္ဘဲနဲ႕ ပစ္လုိက္တဲ႕ ခဲ..

တစ္ခ်က္ထဲတည့္တည့္မွန္ရင္ေတာ့

လူ႕မုိက္ရုိငး္လုိ႕ဆုိအုံးေလမလား

စိတ္ေတာ့မရွိပါနဲ႕..

ဒါဂ်စ္ပစီတစ္ေကာင္ရဲ႕

ယဥ္ေက်းမွဳပါးပါးေလးပါ။

(၃)
ဘ၀တစ္ခုရဲ႕ ရင့္သန္မွဳက

တစ္သီးတစ္သန္႕ၾကီးလြဲေနမွေတာ့

အမည္ခပ္ၾကီးၾကီးအစားထုိးျပေနစရာလား

ကဲ...ပေ၀နသီကအေၾကာင္း

ေရႊထီးေဆာင္းျပစရာမရွိပါဘူး

မရွိပါဘူးဆုိတာလဲ မရွိခဲ႕လုိ႕ပါ

မရွိဘူးဆုိတာလဲ မရွိခဲ့လုိ႕ေလ

ေျပာေနၾကတာပါပဲ

တစ္ေလာတုန္းက ေမာင္ေခ်ာႏြယ္လဲ

လမ္းေဘးအိပ္လုိ႕ လွဲတယ္တဲ႕

အတုိအထြာေတြၾကား သစၥာနီတရားျပသြားတာ

လူသိရွင္ၾကားဖုံးကြယ္ျခင္းတဲ႕

အသက္ရွဴသံျခင္းမတူတဲ႕အတြက္

ကေလာင္းတစ္ခု/တစ္ေခ်ာင္းအတြက္

က်ဳပ္ရင္ဘတ္ ေနာက္ထပ္ကင္ပြန္းမတတ္ဘူး

ဒါကဗ်ာသမားစစ္စစ္တစ္ေယာက္ရဲ႕

ခက္တင္းတင္းမတားလုိက္ရတဲ့

ဂက်ဳိးဂေခ်ာင္မာနတရားပဲ ။   ။

                                                     မင္းခုိင္ၿမဲ